PASİF AGRESİF KİŞİLİK
Resmi bir tanı olmamakla birlikte, pek çok kişide bu kişilik özelliği bulunmaktadır. Pasif-agresif kişilik, kişinin öfke, kızgınlık veya huzursuzluk hislerini açıkça ifade etmek yerine, dolaylı yollarla ifade ettiği bir kişilik bozukluğudur. Bu kişiler, pasif direnç, sabote etme, reddetme veya vazgeçme gibi davranışlarla tepki verirler. Bu davranışlar, genellikle başkalarına zarar vermek için bilinçli olarak kullanılmaz, ancak kişinin duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için bir tür savunma mekanizmasıdır.
Pasif-agresif kişilik bozukluğunun belirtileri arasında aşağıdakiler bulunabilir:
- Başkalarının ihtiyaçlarını ihmal etme
- Eleştiriden kaçınma
- İşaretleri açıkça belirtmeden reddetme veya direnme
- Proaktif olarak bir şey yapmak yerine erteleme veya gecikme
- Kendini diğerlerine karşı kurban veya mağdur olarak gösterme
- Sıklıkla şikayet etme veya kızgınlık hissetme
karakteristik olarak bir şeyleri ertelerler
performanslarının arttırılması taleplerine direnirler
gecikmeler için bahaneler bulurlar
çevrelerindeki kişilerde hatalar bulurlar
bağımlı ilişkilerinden kendilerini kurtarmayı reddederler
girişken değillerdir
Kişiler arası ilişkilerinde kendilerini bağımlı bir pozisyona sokarlar, partnerleri bu kendilerine yönelik pasif zarar verici davranışa anlam veremeyebilir ve cezalandırıcı manipulatif olarak değerlendirebilirler.
Pasif-agresif kişilik bozukluğunun nedenleri tam olarak bilinmemektedir. Ancak, bazı uzmanlar bu durumun çocukluk dönemi travmaları veya aile geçmişi ile ilişkili olabileceğini düşünmektedir. Özellikle, yetiştirilme tarzı, çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için pasif-agresif davranışlar sergilemesine neden olabilir.
Pasif-agresif kişilik bozukluğu olan kişiler genellikle etkili bir şekilde iletişim kuramazlar ve bu da ilişkileri olumsuz yönde etkileyebilir. Kişi, başkalarıyla işbirliği yapmak yerine kendi başına çalışmayı tercih edebilir veya başkalarına karşı güvensizlik hissedebilir. Bu durum, iş yerinde veya sosyal hayatta başarısızlığa yol açabilir.
Pasif-agresif kişilik bozukluğunun tedavisi, psikoterapi ile yapılan tedavi yöntemleriyle mümkündür. Terapi, kişinin duygusal ihtiyaçlarını tanımlamasına, davranışlarını anlamasına ve daha etkili bir şekilde ifade etmesine yardımcı olabilir. Terapist ayrıca, kişinin duygularını ve ihtiyaçlarını diğer insanlarla açıkça paylaşmanın önemini vurgulayarak, sağlıklı iletişim becerilerini geliştirmeye yardımcı olabilir. İlaç tedavisi, semptomların yönetilmesine yardımcı olmak için kullanılabilir. Ancak, bu durumda ilaç tedavisi tek başına yeterli değildir.