"Baş edebilirim" , "Kendimi koruyabilirim", bu iki cümle seanslarda sık sık çalıştığımız olumlu bilişlerden. Bu 2 cümleyi söyleyebildiğinizde, kontrolü sizin elinizde olmayan olayları kontrol etmeye çalışmanın boş gayretinden kurtulmak kendiliğinden garantili.
Pek tabii ki olası ters gidebilecek şeyleri düşünmek, hesaplamak, yedek planlar yapmak olmalı. "Koyuver gitsin akışına" değil elbet ama yedek planları da alfabenin A'sından başlayıp Z'sine uzatmaya mahal yok. Onun ismi yaygın anksiyete bozukluğu olur, obsesif kompulsif bozukluk olur. "A,B,C" diyip, "Gerisine akışta bakabilirim" diyebilmek gerekiyor.
Hayat bir ırmak gibi, bazen çok durgun, bir türlü istediĝiniz yere götürmeyecek gibi, bazen sakince akıyor manzaralı seyirde, bazen hızlanıyor dolu dizgin ama emniyetli, kimi zaman ise azgın bir nehir olup, sarsıyor, sallıyor, salınızı alt üst bile ediyor. Yol alırken, ilerde engel veya çağlayan var mı, sular sığlaşıyor mu, ters akım var mı bakabiliriz ama hava durumunu belirleyemeyiz. Nehirle savaşmanın alemi yok, anlamı da. Hava durumunu, suyun debisini kontrol edemeyiz; tıpkı hayat gibi.
Baş edebilmek, kendini koruyabilmek, olumsuz hayat koşullarında direncinizi arttıracak büyük bir güç. Buna resilience diyoruz; Türkçe'ye dirençlilik olarak çevrilmiş. Baş edebilmek için en büyük kaynaklardan biri esnek olmak; kendini koruyabilmek için en büyük kaynak ise bilgi.
Bilgi nasıl mı korur? Öğrenerek; kanuni haklarını, kuralları, gerekirse dövüş sanatlarını , size ne lazımsa öğrenerek. Bir hastam ile seansta konuşurken çaresiz hissettiğini, neler yapabileceğini bilmediğini çünkü hiç araştırmadığını fark ettik.
Bilgi güçtür, esneklik cesaret.
Benimle birlikte tekrar edin : "Kendimi koruyabilirim, güçlüyüm" , "Baş edebilirim, cesurum". Önünüzde durabilecek kimse yok, sizden başka.
