Baba ile güvenli bağlanmanın, çocuklarda akranlarla sosyal iletişim kabileyetinin artması, daha az davranış problemleri görülmesi ve duygulanım üzerinde özdenetim ve stresle etkili başa çıkma kabiliyetleri gibi gelişimsel faydaları vardır. Baba ile çocuk arasındaki güvenli bağlanma, sadece geçirilen zamanın süresi ile değil, aynı zaman da içerikle de bağlantılıdır. İçerikle anlaşılan sıklıkla babaların oyun arkadaşı olmasıdır. Oyun bir çocuğun dünyayı keşfetmekteki en önemli aracısıdır. Dolayısıyla çocuk dünyayı keşfederken babası ona dönebileceği güvenli bir liman olarak, hayata dair de bir güvenlik duygusu da yaratır. Ancak içerik sadece oyun ile kısıtlı değildir. Çocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarının farkında olmak ve karşılamak da içeriğin bir parçasıdır. Baba ile çocuk arasındaki içeriğin bakım veren olarak da zenginleştiği bir ilişki ‘’Değerli ben’’ ve ‘’güvenilir o’’ inanışların gelişimi için de önemlidir. Bağlanma çocukların tüm yaşamları boyunca kendileri ve çevreleri ile kurdukları ilişkilerin alt yapısını oluşturur. Bir çocuğun hem cinsleri ve karşı cinsleri ile olan ilişkileri, kendini değerli hissederse ve karşı tarafa güvenebilirse ancak verimli ve doyurucu olabilir. Çalışmalar, içerik olarak zengin bir iletişim süre olarak kısıtlı bile olsa baba-çocuk için yeterli bağlanmayı sağlayabildiğini göstermektedir. Ayrıca yaşamın ilk 3 yılında çocuklarıyla iyi bağlanması olan babaların, devamında da babalıkla ilgili kendilerine daha güvenli oldukları ve beraber zaman geçirmeye daha istekli oldukları bulunmuştur. Yani büyüsün de bak ben onunla neler yapacağım hayali bebek bezi ile başlar Babalar çocuklarınızın en az anneleri kadar sizlere de ihtiyacı olduğunu unutmayın. Erişkinlikte "Babam bana yeteri kadar para kazanmadı" diye şikayet eden bir danışan hiç görmedim ama "Bana yeteri kadar zaman ayırmadı, yanımdaydı ama bana hep uzaktı ya da hiç bir sorunumla ilgilenmedi" diyen çok duydum. Baba ile çocuğun bağlanmasında annelere de iş düşüyor. Bir çok anne babaların çocuk bakımına güvenmiyor ya da yaptıkları işi beğenmiyor. Babaların ardından ya söyleniyor, ya hissettirmemeye çalışarak yapılan işe rötuş yapıyorlar ya da başlarında kontrolör gibi dikiliyorlar. Anneler bağlanma konusunda daha şanslı. Bağlanma için gereken arttmış dikkat ve çocuğa yönelim hormonlar sayesinde daha hamilelikte gelişiyor. Babalar ise bu adımı ancak çocukları ile yakın temas içinde bulunarak kazanıyorlar. Çalışmalar gösteriyor ki 6. ayda, yenidoğan çocuğu ile yakın ilgilenen babaların beyin MR'ı görüntülemelerinde annelerinkine eş şekilde değişiklikler gözleniyor.
Bu sene bir kongreye katılmak için ayarlamalar yaparken eşime Rüzgarı da alacağımı söyledim. Eşimin "Niye?" diye sorması üzerine 5 gün ayrı kalacağımı ve uzun olduğu için yanıma almak istediğimi belirtince eşim "Ben iş gezisine gittiğimde Rüzgârı alıyor muyum ki?" şeklinde cevapladı. Bir anda modern dış kabuğumun altındaki anadolu çekirdeğini gördüm. Hem yüzleştirmesi, hem arkamdaki desteği hem de harika babalığı için eşime teşekkür ettim.
Çocukların anneleri kadar babalarına da ihtiyaçları var. Ancak annelerin de babalara güvenmeleri lazım. Yapamaz edemez dememek, başlarında nöbetçi çavuş gibi dikilmemek gerekiyor. Kimse anne doğmuyor, annelik öğrenilen bir süreç. Babalar da imkan verirseniz öğrenirler. Hatta dikkatli olun bir çok konuda önünüze bile geçebilirler.
Yorumlar